Weer terug naar Valencia waar we om 19:30 uur aankwamen. Op de boot pizza gegeten en weer heerlijk in ons eigen bedje geslapen.

Maandag 5 september

Vandaag hebben een stranddag. De 2e sinds we aan het varen zijn. Met onze gekochte 2 plastic lage stoelen, zandboor en parasol het strand opgegaan. We merken dat de zomervakantie (augustus) van de Spanjaarden voorbij is. Heel erg rustig op het strand.
Totdat er, op het eind van de middag, een Russisch gezinnetje het strand op kwam. Beschaafd als Russen immer zijn, gingen ze op zo’n 20 centimeter voor ons zitten op een verder leeg strand.
Chris heeft me tegen gehouden. Ik zelfs niet gezegd dat ik het ijzeren gordijn terug wil.
‘s Avonds zitten we op het achterdek en werden we door een Engelsman (John) aangesproken.
Het gesprek ging over onze boot. Aangezien het gesprek lang duurde hebben we hem uitgenodigd voor een drankje bij ons op het achterdek en sindsdien trokken we met hem en zijn vrouw Susan op.

Dinsdag 6 september

De ochtend koffie gedronken bij John en Susan op hun boot. Een Jeanneau 49,5 DS.
Klassiek ingerichte met mooi donker wortelhout. Zij hebben airco aan boord.
We hadden deze middag voor lunch bij restaurant Panorama geboekt. John vroeg of we met z’n vieren konden dineren bij de Panorama, omdat Susan de volgende dag weer vertrok naar hun huis in Chamonix Frankrijk. Dat hebben we gedaan en het was reuze gezellig met z’n vieren.
Zo goed als het eten was, zo slecht was de bediening; opstaan en zwaaien, anders komt er niemand vragen of je iets wil drinken. Omdat het overheerlijk is en verder in alle opzichten slecht, namen drie van ons de ganzenlever. Niet verder vertellen hoor. Ik ben als de dood voor Marianne Thieme.

Woensdag 7 september

Susan vertrekt en we trekken met John op totdat zijn reisvrienden arriveren op zaterdag 10 september. John heeft lekker bij ons de avonden gegeten en we hebben het over allerlei zaken gehad. John is, samen met Susan, rechter in Engeland geweest. Ze zijn beiden nu met pensioen.
Ze hebben ook een huis in Londen en één in Sussex.
En een zeiljacht natuurlijk.
Ondertussen op ons zeiljacht:
De bekleding van de stoelen en banken op ons schip is van Skai; met water afneembaar en het ziet er mooi uit. Met warm weer (bijna altijd in Spanje) plakt Skai echter aan je dijbenen als je iets korts aan hebt (bijna altijd in Spanje). Daarnaast was één van de kussens gaan scheuren.
Tijd voor nieuwe bekleding, zo dachten we, en het arbeidsloon in Spanje is laag. Dus.
Dus is er in Spanje ook een taalbarrière; wij spreken geen Spaans en de meeste Spanjaarden spreken alleen Spaans.
Toch zijn we er met handen en voeten en foto’s en een lieve buurman in geslaagd een tapiceria te vinden die onze bekleding wel wilde en kon vervangen.
Stofje uitgezocht en onze kussens laten ophalen. Beetje improviseren, zo zonder kussens, maar die zijn dan met een dag of tien als nieuw weer terug.
Toch?

Donderdag 8 spetember

John vaart al heel lang. Hij weet alles van zeilboten en hoe je ze moet repareren. Wij hadden wat kleine probleempjes (je kan niet varen zonder te knutselen) waar John ons goed bij kon helpen. Ik weet het e.e.a. van elektra en kon zo John helpen met niet functionerende aansluitingen.
Nuttige dag dus.
John had ook nog een wondermiddel dat zonder gepoets de roest van het chroom verwijderd. Daar was Chris dan weer heel blij mee.

Zaterdag 10 september

Zaterdagmiddag heeft John een salade bij hem op de boot gemaakt. Smaakte weer heerlijk.
Vanavond komen zijn 3 vrienden om mee te varen voor de overtocht naar Gibraltar. Morgen vertrekken ze.
We zijn met z’n zessen gaan eten bij een restaurant “Aduna” die Roelf en ik bij toeval ontdekte. Toen we langs liepen was het zo druk met alleen maar Spanjaarden. Goed teken is dat! Reserveren is nodig anders heb je pech. We hebben ons laten verassen met alleen maar tapas. Heerlijke verse vis tapas wel 9 schalen voor 6 personen. Uiteraard hadden we er witte wijn en water bij. Telkens kwam er weer een schaal op de tafel. Voor het dessert gevraagd aan de ober of hij iets voor 6 personen kon maken. En zo kwam er een schaal met vers fruit en overheerlijke toetjes (cheesecake, panacotta, flan). Toen nog koffie na. We hebben 36 euro per persoon betaald.
Super leuk om zoveel verschillende mensen te ontmoeten en het is ook nog eens goed om je Engels weer eens op te halen. Bij John op de boot nog wat gedronken en we lagen om 3:00 uur op bed.
Inderdaad; tjokvol toverdrank!

Zondag 11 september

Vandaag vertrekt John, met zijn gisteren ingevlogen vrienden, richting Gibraltar, waar zijn schip zal overwinteren.
We hebben John om 10:15 uur uitgezwaaid.
Wij gaan even uitrusten van 5 dagen optrekken met John.

Maandag 12 september

Zo, de vakanties zijn echt voorbij hoor; het weer is prachtig, maar het strand is helemaal leeg.
Wij hebben geen tijd voor het strand; in Valencia staat een Ikea en Chris is al lang niet meer bij een Ikea geweest. Daarnaast gaan we de komende tijd ook nog weer eens lang ons nieuw verworven appartement in Altea.
Iedere vrouw weet dat om de zoveel tijd een deel van de inhoud van een Ikea dient te verhuizen naar de eigen woning en ons appartement in Altea is geen uitzondering.
Nu moeten lange-afstand-zeilers het doen zonder auto. Wij dus met de bus en de metro-bus naar de Ikea. Heen is niet zo’n punt….
Terug hadden we dus twee van die grote Ikea tassen vol met kunstplanten (echte gaan dood als het appartement leegstaat),
glazen, mokken en twee rekjes voor de afzet van hete pannen.
Het was avondspits en heel druk in de bussen. De tassen moesten op schoot en werden met tas en al tegen de ramen geperst. Zeker toen er een Russin naast me kwam zitten….

Dinsdag 13 september

Auto gehuurd bij Centauro voor 99 euro voor 15 dagen. Besloten om 25 september naar ons appartement in Altea la Vella te gaan en dan 10 oktober weer terug naar Valentia.

Vrijdag 16 september

Vandaag komen onze vrienden Angela en Marcel voor een paar dagen aan boord. We zullen met de bus Valencia stad gaan bezoeken.
Verder gaan we wandelen in het prachtige park in de drooggelegde rivier van Valencia en dan hier en daar een terrasje.
En uit eten.
En nog een terrasje.

Maandag 19 september

Marcel en Angela zijn weer vertrokken naar hun appartement.
Wij kunnen aan boord de logeerkamer weer ombouwen in de “schuur”.

Dinsdag 20 september

Er staan twee wat oudere Amerikanen op de kade. We raken in gesprek.
Of we een “free gift” willen? Daar schrik ik van. Free gifts kosten altijd geld, heb ik inmiddels wel geleerd. Ik reageer wat terughoudend.
Maar het is echt; ik krijg een fles echte Champagne. Hij is nog gekoeld ook.
Hadden ze gekregen op het cruise schip, maar ze houden niet van Champagne.
Willen julie dan misschien een kopje koffie? Nee, geen tijd. Ze heeft straks een manicure.
Komt goed uit. Ik heb het druk met reparaties. Er zijn nieuwe onderdelen uit Nederland aangekomen voor de defecte watermaker. Valt onder de garantie, maar, gezien de afstand tot Nederland, moet Roelf ze wel zelf vervangen. Ook de tandwielen van de elektrische lier zijn stuk. Kan Roelf die uit elkaar halen om de tandwielkast zelf te vervangen? Ja, dat lukt. De tandwielkast laten we opsturen binnen Nederland, dan nemen we die volgend jaar wel weer mee.

Woensdag 21 september

JAWEL! Daar is de tapiceria met de nieuwe bekleding!
Op de afgesproken datum! Vakwerk, super, ongelofelijk, wat mooi en wat een mooie stof; helemaal geschikt voor het leven aan boord. Suede-achtig, waterafneembaar en plakt niet.
Kijk zelf maar:

Donderdag 22 september

Nog één keer naar de binnenstad van Valencia om te genieten van de gezellige steegjes en straten. Nog even en we vertrekken uit Valencia.

Vrijdag 23 september

De boot moet naar de winterstand.
Eerst steken we over van de Marina Nord naar de Marina Sud. Verder van de bewoonde wereld, maar 10% goedkoper.
Bij het aanmeren gaat het mis. De eerste landvast valt in het water. Wegvaren en opnieuw beginnen, maar we hebben de wind onderschat. Die waait veel steviger dan gedacht en, omdat we nog geen vaart hebben, waait het schip richting de schepen naast ons.
We krijgen hulp en uiteindelijk komt alles goed. Voortaan beter op de wind letten.

Zondag 25 september

Vandaag verruilen we ons schip voor ons appartement in Altea la Vella.
Koffers pakken, tanks leegmaken, beddegoed opbergen enzovoort, enzovoort.
We bellen de Marinero die ons komt halen met zijn rubberboot. Hij vaart ons naar de bewoonde wereld. Dat scheel een hele wandeling vanaf Marina Sud.
Met de metro naar de luchthaven, waar autoverhuurder Centauro een depot heeft.
Met de auto weer terug naar de Marina om alle bagage (koffers, maar ook alle Ikea spullen) in de auto te laden.
Een laatste blijk op het schip, voor dit jaar. Zitten de mooringlines goed? Zitten de dubbele landvasten goed vast? Alle fenders op hun plaats? Alle dakluiken goed dicht. Looplank aan boord en weer van het schip af met een geleende loopplank.
OK, daar gaan we dan.
Tot volgend jaar!