Was gisteravond gezellig in de loungebar. We kregen gratis een fles Bubbely, zoals ze dat noemen, en samen met onze Oostenrijkse bootburen gezellig reisverhalen verteld. Havengeld is €60 per nacht.

Eindelijk vandaag heerlijke regen! Sinds Mei hebben geen echte (paar drupjes) regen gehad.  We waren wel toe aan een beetje verkoeling. Na de regen hebben een stuk gewandeld naar een ander dorp. Er staan veel huizen leeg en aan onderhoud wordt niets meer gedaan. Dorpen lopen leeg, zo triest om dit zo te zien. Het bestaan bestaat uit het strandleven wat 2 maanden per jaar is!

2 September

Er staat een wasmachine die je gratis mag gebruiken bij de gezamelijke keuken. Dat zie je nergens in een haven. Meteen gebruik van gemaakt, beddengoed gewassen en spijkerbroek van Roelf. Nu alles in 1 keer klaar en niet in etappes. Onze wasmachine is maar een klein ukkie :-)  

Impressie foto’s van Marina di Palmi

3 September

Vandaag hebben we met de bus het dorp Palmi bezocht wat boven op een berg ligt. Het weer werkte niet mee want bij aankomst in het dorp begon het te regenen. Nou ja, wel heerlijk afgekoeld naar 24 gr. Er zijn geen bushaltes bij onze haven of in het dorp en van de havenmeester moesten we langs de kant staan en onze hand opsteken als we de bus zagen aankomen. Dat lukte! Betalen doe je later want de chaufeur stopt op een gegeven moment langs de kant weg en komt dan langs om het geld te innen en je een buskaartje te geven. Op de terugweg mag je naar de chauffeur toelopen om aan te geven waar je uit wilt stappen. Leuk hè......

Impressie foto’s Palmi

4 September

Vannacht hadden we veel onweer en regen. Regelmatig viel de verlichting (lees: electiciteit) van de haven uit. Ook de mobiele verbindngen gingen uit de lucht. ‘s Morgens hadden we geen bereik op onze mobiele telefoons en de boordrouter. Haven WiFi is er ook al niet. Gelukkig pakt de iPad met 3/4G wel 1 streepje signaal. Die in de theterstand gezet. Kunnen we toch aan de blog werken en de krant lezen.

5 September

Vanaf 1 september is het zeer wisselvallig weer in het zuiden van Italië. We hebben daarom besloten om morgen de oversteek te maken naar Sicillië. De overtocht zal 8 1/2 uur gaan duren dus het plan is om vroeg te vertrekken. Het is tevens onze laatste vaartocht dit seizoen want Marina Capo d’ Orlando is onze winterstallingplek. 

We gaan vanmiddag lunchen in ons favoriete lounge strandtent Lido Tahiti.

6 September

Dan is het zover; tijd om de oversteek naar Sicillië te maken. We zijn om 07:00 uur vertrokken en het was een rustige vaartocht van 9 uur. Om 14:00 uur zagen we boven het eiland Sicillië donkere wolken verschijnen en in de verte zag je het regenen. Gelukkig was het op zee redelijk heldere lucht en de regen voor ons bleef uit. Bij aankomst van onze haven hebben we de dieseltank volgetankt. Daarna werden we begeleidt naar onze winterplek maar daar lag nog een boot. Later hoorden we dat de eigenaar zijn boot niet had weggehaald terwijl zijn contract was verlopen. We liggen nu 4 plaatsen verder en wachten dat de boot wordt opgehaald. In ieder geval moet hij de 15e weg zijn want dan is deze plek van ons. Het is een mooie nieuwe haven met aan de kade goede restaurants, terrassen, een Spar en vele winkeltjes. We hebben vanavond heerlijk gegeten bij Gugliotta Gourmet. Na het dessert begon het vreselijk te regen en te onweren. Leuk gezicht dat iedereen naar binnen renden of buiten onder het afdak stonden te wachten. Wij ook maar de regen hield aan en wij zijn maar naar de boot gerend. Aangekomen bij de boot was het droog ;-)

7 September

Heerlijk uitgeslapen vandaag en vanmiddag naar de Spar geweest. Mooie supermarkt waar ze werkelijk alles (vers) hebben. Vanmiddag bij ons eettentje van gisteravond gezeten met een Leffe uit de tap en een baguette met parmaham, gedroogde tomaat en kaas. Lekker hoor!

8 September

Vandaag zijn we naar het dorp Capo d’Orlando gewandeld. Dat is 4 km heen en 4 km terug. Het was een prachtige wandeling langs de kustlijn.

9 September

Vandaag zijn we langs de werf gegaan om te meldem dat we eerder zijn aangekomen in deze haven. Roelf had eerder een mail verstuurd met een aantal klusjes. De buiskap moet worden voorzien van nieuw stiksel, motoronderhoud en de 2e koelkast koelde niet goed. Vandaag is er iemand voor de koelkast geweest en het probleem was dat het gas uit het koelsysteem ontsnapt was. Morgenochtend komt deze Italiaans sprekende monteur om het gas weer bij te vullen.

10 September

We Vanmorgen is Marco (regelaar van de werf die gelukkig Engels spreekt) met de buiskap meneer langs geweest om de buiskap te inspecteren. We wisten dat de stiksels vernieuwd moesten worden maar ook 2 plastic ritsen die niet wilden ritsen. We hebben een offerte gekregen en na enig wrikken hebben ze de buiskap eraf gekregen. Morgen of overmorgen is het alweer klaar! 

We hoorden van Marco dat de koelkast meneer niet komt omdat hij een andere klus heeft. Hij komt morgenochtend langs. We zullen zien.

In de middag begint het hard te waaien en te regenen. Wel weer even wennen om binnen te zitten. Preitaart gemaakt en de kaarsjes aangestoken.

11 September

We krijgen een apje van Marco dat de buiskap klaar is. Wauw.....dat is snel! 

De koelkastmonteur komt 12:00 uur op onze boot en heeft het koelkast gas bijgevuld. De 2e koelkast doet het weer:-)

12 September

Vandaag met de shuttelbus, nou ja eigenlijk een privé auto die je op komt ophalen als je belt, naar het dorp Capo d’Orlando. Er zijn veel winkeltjes, koffieterrasjes en restaurants. Het is een gezellig dorp waar we later in de middag een broodje bij strandbeachclub Sunset hebben gegeten. We wilden wel weer terug met dezelfde auto dus Roelf belde het telefoonnummer terug. Dat was niet zo eenvoudig, met handen en voeten en veel zweet (ze spraken geen Engels) kwam de shuttelbus op de door ons aangegeven straat. Pfffff....weer een ervaring rijker!

13 September

Vandaag heeft de motor weer een onderhoudsbeurt gehad en is dus klaar voor de volgende reis in 2020. Morgen of overmorgen verplaatsen we onze boot naar onze vaste plaats G03. We liggen nu op plaats G07 omdat de boot die op G03 lag eindelijk weg is.

14 September

Goed, begin dit jaar was er dus een onvoorstelbaar noodweer aan de noordwestkust van Italië. De meeste stranden werden compleet weggespoeld, woeste rivieren stortte zich plots vanaf de heuvels de zee in, golfbrekers sloegen weg en de schepen daarachter werden op het land gezet.
Ons bootje was daar toen ook. Gelukkig had onze haven stevige golfbrekers en ons bootje lag ver van de haveningang. Ook lagen er geen boten vlak naast ons. Daar komen we goed mee weg, dachten we nog.
Totdat we in mei de hoes van ons Genua (fok) zeil eraf haalden. Die had flinke klappen van de storm gehad. Op zich goed werk; de Genua zelf had geen enkele schade. Het rijgsysteem, waarmee je de hoes rond het zeil strak trekt, was op veel plaatsen helemaal losgescheurd. De plastic verbindingen tussen de miniblokjes en de hoes bleken niet sterk genoeg. Daarna hadden delen van het los wapperende rijgsysteem gaten geschuurd in het canvas van de hoes.
Nu hadden we in de eerste zeilmaand het ene onderhoudsprobleem na het andere. Dus besloten we dit probleem maar even voor ons uit te schuiven. We hadden de hoes immers pas op het eind van deze reis weer nodig.
Welnu dat is dus ongeveer nu. Eerdaags moet de hoes weer omhoog om de Genua te beschermen.
We legden hier in Capo d'Orlando het probleem voor aan de mannen die we hadden benaderd voor het herstel van de stiknaden van de buiskap.
Zo'n hoes hadden ze niet eerder gezien. De plastic clips die waren afgescheurd al helemaal niet. We spraken af dat we allebei op het internet zouden speuren naar waar die clips te koop zouden zijn. We vonden van alles, maar niet van die clips.
In mijn, inmiddels flinke, voorraad reparatiespullen, vond ik een band van plat geweven polyester. Daarmee zou je de plastic clips kunnen reconstrueren. Ik besprak het met de man van de werf en de canvas-man en liet mijn prototype zien. Dat moest wel lukken, concludeerden ze. Maar wel veel meer werk en dus hogere kosten, maar dan zouden ze ook alle slijtgaten repareren en, waar nodig, de stiksels vernieuwen. Niet onredelijk, vond ik, en alles bij elkaar veel goedkoper dan een nieuwe hoes (trouwens, waar koop je die op Sicilië?).
Aldus besloten. Uiterlijk woensdag is hij klaar.

15 September

Vanmorgen hebben we onze boot op de definitieve winterplaats G03 gevaren. Ze ligt mooi tussen 2 schepen in. Morgen gaan we beginnen om de boot winterklaar te maken maar dan wel op ons tempo. Het is te warm om te werken. Vandaag was het 31 gr. zonder windje....

16 September

Onze terugvlucht op 4 oktober is gewijzigd. We hadden een vlucht om 8:45 uur vanaf Palermo naar Rome aankomst 10:00 uur en vertrek 13:35 uur aankomst Alicante om 15:50 uur.

Nou, hou je vast.....we vetrekken nu 4 oktober vanaf Palermo 22:45 uur en komen 00:40 uur aan in Barcelona. Vertrek 6:50 uur aankomst Alicante 08:05 uur. Pfffff.....wat een tegenvaller :-(

Onze bijboot opgeruimd en in de winteropslag.

17 September

Wow.....wat wordt alles snel gemaakt hier op de werf. De zeilmaker heeft zaterdag de fokhoes opgehaald en vandaag is het al weer gereed. Zie het verhaal van 14 september. Vandaag hebben we de fokhoes over het fokzeil geplaatst en is nu winterklaar.

18 September

Vandaag hebben we de oude kitranden van de keuken gootsteen / wasbakken verwijderd en nieuwe kit erin gekit. Was wel even een secuur klusje maar het resultaat mag er zijn. Als we de koelkasten voor ons vertrek 2 dagen van tevoren uitschakelen dan doen we ook de koelkastranden opnieuw kitten. Super handig, een kittubetje ipv zo’ n grote kitspuit. Ook een nare klus geklaard namelijk de 2 accupolen bevrijden van oxidatie. Roelf is daar bijna 2 uur mee bezig geweest om alles schoon te vijlen. Ook deze klus kunnen we afschrijven van ons lijstje.

19 September

Vanmorgen vroeg op pad om de trein van 8:15 uur te nemen naar Milazzo. Aangezien de treinen om de 2 uur gaan en de winkels om 13:00 uur sluiten gekozen om vroeg te gaan. Het was vandaag slechts 34 gr. en we hebben 10 km gewandeld door het dorp. Hieronder de impressie foto’s.

20 September

Administratie weer op orde gebracht en voorbereiding om de winterlijnen te bevestigen. Daar gaan we morgen mee beginnen.

21 September

De zitstoelen, die we altijd gebruiken als we op het achterdek zitten, schoongemaakt. Best wel een klusje met warm weer maar het resultaat mag er zijn. Roelf heeft de 6 winterlijnen bevestigd: 2 stuurboord, 2 bakboord en bij de spiegel 2 kruislijnen. Verder nog rubberen landvastveren geplaatst.

22 September

Vandaag opruimdag van onze “schuur” (lees: rommelkamer). Alles eruit gehaald want Roelf wilde naar de boegschroefaccu kijken (wat onder de lattenbodem ligt) of deze nog goed gevuld was met gedestilleerd water. We laten immers de boot 8 maanden achter ons.

23 September

Vandaag hebben we al onze kleren uitgezocht die we niet dragen tijdens onze bootreis omdat het te warm is. Deze gaan weer mee terug naar Altea la Vella.Vandaag, hou je vast, hebben we onze wintersportvakantie (9-16 maart) in Sierra Nevada In Spanje geboekt! Mooi hotel ****Melia Sierra Nevada. Heerlijk met half pension. We hebben nog een stuk gewandeld maar eigenlijk te warm met 33 gr. Er wordt regen verwacht wat hopelijk wat verkoeling brengt.

24 September

Vanmorgen veel regen en wind. We hebben vandaag niet zoveel gedaan.

25 September

Naar het dorp Capo d’Orlando vandaag om naar de ijzerwinkel wat spullen te kopen voor volgend jaar. We zijn terug gelopen en hebben ons op een kleine lunch getrakteerd in een aangrenzend dorpje vlakbij de haven. Na de lunch kregen we aardbeien en pistachekoekjes en een zoet dessertwijntje van het huis. Zaterdag gaan we ons afscheidslunch daar houden en zal ik wat foto’s maken van dit famillie restaurantje. 

26-27-28 september

De laatste loodjes en de laatste klusjes gedaan. Morgenvroeg om 8:15 uur komt de shutlleauto en brengt ons naar het station. We nemen de trein van 8:59 uur naar Palermo waar we 5 dagen in een appartement verblijven.

29 September

We lopen met onze roltassen richting de uitgang. We kijken nog 1 keer naar ons schip die we 8 maanden hier achterlaten. De shuttle hadden we om 08:15 uur besteld maar die kwam al om 7:55 uur.

Na elk vaarseizoen weten we beter wat we wel en niet nodig hebben aan boord.
Op de heenreis hebben we bv een printertje meegenomen naar de boot en nu, op de terugreis, nemen we spullen mee die aan boord ongebruikt blijven.
Handig voor thuis straks, maar het gewicht telt wel op naar 47 Kg, verdeeld over twee grote tassen. Chris heeft haar schouder onlangs geblesseerd, waardoor ze de tas kan wel slepen, maar niet tillen.
Waarom vertel ik dit? Toen we aankwamen bij het station, bleek onze trein van perron 2 te gaan. Om daar te komen, moet je de onderdoorgang nemen.
Gelukkig was er en lift!
Maar die deed het niet!!
Dus mocht Roelf de twee tassen één voor één naar beneden dragen via de trappen. 47 Kg, poeh poeh.
Aan de andere kant van de onderdoorgang stond gelukkig een lift!
Maar die deed het niet!!!
Dus Roelf met één keer 20 en één keer 27 Kg de trappen op omhoog. Poeh, poeh, poeh.
Daar stonden we op perron twee, klaar voor de reis naar Palermo.
10 Minuten voor de vertrektijd werd er iets omgeroepen in het Italiaans en gelukkig ook in de Engelse versie. Alleen was er iets met de vertaalcomputer: de trein naar Palermo vertrekt van perron 1 perron 2.
Ehhh?
Wij vragen aan iemand naast ons die, naast Italiaans, ook Engels sprak. O, sprak hij, we moeten naar perron 1, dat gebeurt hier altijd.
Één keer 20 Kg en één keer 27 Kg JA!
Roelf, te midden van vele lotgenoten, Twee keer omlaag met tas en twee keer omhoog. Ik was te uitgeput om poeh, poeh te zeggen.
Daar was weer de omroeper...... "vertrekt van perron 1 perron 2". De hele meute schoot meteen weer richting onderdoorgang.
Nee hè, sprak ik. Helaas wel, sprak de Italiaan die ook Engels sprak.
Één keer 20 Kg en één keer 27 Kg richting perron 2.
Overal blauwe plekken en schrammen, maar dat is goed voor de adrenaline. Nu nog een zuurstoffles.
Inmiddels hoorden we aan de belletjes dat de trein eraan kwam. Net op tijd stonden we weer op perron 2. De trein kwam eraan.
Op perron 1 kwam ook een trein aan. Is deze trein het echt, vroeg ik aan de Italiaan? Ik hoop het wel, sprak hij.
Wij, met tassen een sprintje naar de kaartjesknipper. Naar Palermo? Ja, knikte hij.
Eind goed, al goed.

30 september

Vandaag door Palermo gezworven. Wat een mooie, fotogenieke stad. De oude gedeeltes zijn heel, heel, oud. Het verschil met veel andere historische steden is dat in Palermo nog heel veel renovatiewerk te doen is. Oude huize staan op instorten en hier en daar vallen de stenen uit de gevels naar beneden. Nou ja, daar staat dan wel een hek omheen.
De horeca is geweldig. Veel knusse restaurantjes met leuke terrassen en alles omringd door historische gebouwen.
We kwamen naar Palermo omdat we vanuit Palermo weer naar huis kunnen vliegen, maar de stad is boven onze verwachting.
We blijven hier nog een paar dagen voor we, via Barcelona en Alicante, weer naar huis gaan. Maar, dit is wel het moment waarop we onze laatste bijdrage aan ons blog 2019 doen.
Dank jullie wel voor jullie belangstelling en voor jullie leuke reacties. We hebben ons blog met plezier bijgehouden en hopen jullie allemaal weer terug te zien bij ons blog 2020.
Het ga jullie goed en tot over een maand of acht.
Roelf & Chris.

Impressie foto’s Palermo