Redelijk geslapen ondanks de golven die klotsten tegen de boot. Na het het ontbijt kwamen de machoboten weer op gang. De ene hekgolf na de andere. Af en en toe leek het net Venetië zo druk bootverkeer! Na een wiebelig verblijf in de badkamer gingen we ons voorbereiden op de lunch. Zo’n stoel en een tafel die niet bewegen, dat leek ons wel wat. De lunch was meer dan voortreffelijk, evenals het uitzicht. Rijker kan je niet worden!

We hebben de lunch lekker lang gerekt en daarna zijn we het dorpje ingelopen. We vonden een ander terras, met prachtig uitzicht, voor een biertje.

Daarna met de shutle boot van het restaurant weer naar de boot. Even de stroomgenerator aangezet om de accu’s te vullen. 

Kortom, het was weer een heerlijke (luie, lekkere) dag!

2 Augustus

Vandaag heeft Roelf de voorbereidingen en speurwerk gedaan v.w.b. onze winterstalling. We denken aan Sicillië. Morgen gaan we 2 jachthavens emailen voor een prijsopgave.

3 Augustus

We hebben vannacht bijna niet geslapen i.v.m. de golven die heftig waren. De boot ging van de ene kant naar de andere kant en het water klotste tegen de achterkant waar wij slapen. We zijn er een paar keer uit geweest om te kijken of we nog goed lagen. Waarschijnlijk is de zee zo onrustig omdat er in de Alpen en tot diep in Italië noodweer is geweest.

4 Augustus

Na de woest bewegende boot van de vorige nacht, hadden we wel behoefte aan wat rust.
De derde augustus overdag konden we dat vergeten. Op zaterdag en zondag moet iedereen laten zien wat een mooie grote boot hij heeft. En daar moet hard mee gevaren worden. Wie het moet doen met een motor van 100 Pk is een watje. We zagen buitenboordmotoren van 200 en 300 Pk en ook boten met twee buitenboordmotoren van 200 Pk. En dan zijn er nog de dieselmonsters.
Niet dat dit nodig is, maar stoere mannen macho hebben grote hekgolven!
Dat begin vanaf 10:00 uur ‘s morgens. Daarbij is het de bedoeling om vlak langs de boten te varen die aan een boei liggen. En dat lukt. We zien het aankomen en dan pakken we gauw alles vast wat los op tafel staat. De stoere mannen varen voorbij alsof we er niet zijn.
De zee wordt daar erg onrustig van, ook als er even geen stoere mannen zijn.
Toe we met de shutle-boot terug kwamen bij onze boot, wiebelden we bij het overstappen wel een meter op en neer. Dat vraagt heel precieze timing, maar het is weer gelukt.
Vanaf het eind van de dag keren steeds meer stoere mannen huiswaarts. De zee werd langzaam rustiger. De voorspellingen van onze Windy app, zagen er ook goed uit. Tot nihil afnemende wind en ook de golfstroming zou afnemen tot 0 knopen.
Een rustige nacht, daar waren we wel aan toe.
In de loop van de avond werd het ineens druk om ons heen. De ene na de andere boot legde aan bij een boei en iets verderop ankerde het ene na het andere miljoenenjacht. Het werd druk in de baai, maar niemand liet zich naar een restaurant brengen.
De rust keerde terug en de wind was bijna nul. Tijd om vroeg naar bed te gaan en wat slaap in te halen.
Eenmaal op bed begin onze boot weer wat te wiebelen. Even later begon het nog meer te wiebelen.
Toch maar even naar buiten kijken. Er waren inmiddels golven van een halve meter hoog. De zeilboten om ons heen waren ook behoorlijk aan het wiebelen, maar daar bleef het ook bij.
Maar weer terug naar bed.
Om half een werden we wakker. De boot ging heftig heen en weer en om ons heen hoorden we van alles omvallen. De boot was in een soort cadans gekomen op de frequentie van de golven, waar hij inmiddels dwars op lag. Het effect dat je krijgt als je bij het schommelen steeds op het juiste moment een extra duwtje tegen de schommel geeft. We strompelden naar het luik om te zien hoe de boze buitenwereld eruit zag. De golven waren inmiddels een meter hoog. Nu wisten we waarom die avond zoveel boten naar de baai gekomen waren.
Wat nu te doen? Nou, dat is simpel. Op zo’n moment kan je gewoon helemaal niets doen. Afwachten totdat het over gaat.
De golven werden onregelmatiger en dat was fijn. Het schud, klotst en klapt wel hevig, maar de boot ging niet meer bijna helemaal plat.
Nou, naar bed dan maar weer. We hadden gisteren geleerd dat je je niet schrap moet zetten (liggen). “Gewoon” ontspannen en meewiebelen met het bed.
Ondanks de heftige bewegingen en het klappen op de golven, lukte het ons om af en toe in slaap te vallen.
Ergens, vlak voor het ochtendgloren, werd ik wakken met het gevoel dat schudden en klappen wat minder werd. Niet te vroeg juichen, maar het zou wel mooi zijn. We zouden die dag uitvaren naar de volgende bestemming (een veilige haven, met muren er omheen en golfbrekers en zo) en dan zou het mooi zijn als de zee wat rustiger was.
Even later werd ik weer wakker en het was inderdaad nog rustiger. De wekker stond op 6 uur; gauw nog wat bijslapen.
Toen we klaar waren om uit te varen zag de wereld om ons heen er weer idyllisch uit (even later zouden de stoere mannen er weer zijn).
De reis naar Agropoli verliep voorspoedig en vroeg in de middag lagen we lagen we aan het ponton.
We hadden ons drie dagen rust beloofd, dus we vroegen de baas van het ponton naar three nights.
Dat kon niet. Het was immers augustus en in augustus was één nacht de max
Fijn, konden we meteen uitvogelen wat we morgen gingen doen. We belden andere havens. Te klein of te vol. Een grote haven zei, yes, call me again tomorrow. Is dat dan yes, of eigenlijk no?
Toch maar even het dorpje in.
De haven van Agropoli bestaat uit allemaal pontons die in beheer zijn van allerhande verenigingen.
Op het tweede ponton na het onze, zat een heer onder het verenigingsafdakje.
Zullen we het eens proberen?
Engels bleek de heer niet te spreken, maar wel heel behoorlijk goed Duits. Of hij voor morgen een plekje voor ons had. Hij belde de baas. Het ging. Twee dagen, drie, een week? Zeg het maar. En nog goedkoper ook.
Zo zie je maar; eind goed, al goed.

5 Augustus

We zijn naar het dorp Agropoli gelopen om boodschappen te doen en langs de bezinepomp gelopen om te vragen of ze dicht gaan voor de lunch. Ze blijven open en we besluiten, als we naar onze nieuwe plek gaan van de aardige Duits sprekende meneer, om eerst te gaan tanken. We hebben een mooie plek en mogen zo lang blijven als we willen.....

We hebben zelfs een espresso gekregen en wat bijgepraat. De 1e nacht was €100 en €90 bij de Duitse meneer.

6 Augustus

Vandaag weer een was gedraaid en we hebben het dorp bovenop de berg verkend. Was wel even een klim in deze warme temperaturen. Goed voor onze conditie. Boven gekomen bleek dat alles dicht was en er geen lunchcultuur was. Wij verder naar boven gelopen waar het kasteel staat en wat zagen we......een prachtig restaurant met een adembenemend uitzicht. Daar hebben we een kleine luch genuttigd. Wat een ontdekking!

7 Augustus

Vandaag zijn we met de auto van zijn dochter (van de aardige Duistse meneer die Bruno heet) opgehaald om naar de tempels in Paestum te gaan.

De Wikipedia vertelt ons:

Paestum is de klassieke Romeinse naam voor Poseidonia, een belangrijke stad uit het oude Magna Graecia, het in de Oudheid door Grieken gekoloniseerde gebied in het zuiden van het huidige Italië. Het is nu een der belangrijkste archeologische vindplaatsen in Italië en ligt aan de kust, ca. 85 kilometer ten zuiden van Napels en 40 km van Salerno in de provincie Salerno. De indrukwekkende ruïnes van Paestum werden toevallig ontdekt rond 1750, toen koning Karel IV van Napels wegwerkzaamheden in de streek liet uitvoeren.

8 Augustus

Morgen varen we vroeg uit richting Sapri. Een lange vaartocht omdat de tussenliggende havens vol zitten. Nou ja, we zijn dan weer wat dichter bij Sicillië :-)

Vanmiddag gaan we de berg weer op richting het kasteel. Daar gaan lunchen met een prachtig uitzicht over de baai. Het restaurant heet ZioTata. Daarna wat kleine boodschapjes in het dorp.

9 Augustus

We hadden een lange rustige vaarreis van 8 1/2 uur naar Sapri. Een echte familiehaven waar iedereen een belangrijke taak heeft. De Pappa regelt alles en gaat over het geld. Havengeld is €80 maar dan wel contant betalen en je mag zolang blijven als je maar wilt. We zijn opgenomen in de Familia.....iedereen een hand geven. Leuk hoor om het zo te beleven! Het dorp ligt op een half uur lopen en we besluiten om morgen met de elektrische fietsjes naar het dorp te fietsen. We blijven nu lekker aan boord want Roelf moet herstellen vanwege de 5:30 uur wekker :-)

10 Augustus

Gisteravond is er een groot veerschip aangekomen die pal achter ons ligt. Niets van gemerkt want we waren in de keuken bezig met het avondeten. 

We zijn vanmiddag naar het dorp gelopen langs de provenciale weg. Dat was 2 1/2 km heen en 2 1/2 km weer terug. Best pittig bij 32 gr. Bij een strandtent heerlijk uitgekeken over de prachtige baai met een koel biertje en 1 liter water.

11 Augustus

Vandaag hebben we onze reis naar Sicillië zitten plannen.

We hebben twee havens op het oog. Het gaat om grote nieuwe havens die nog niet vol liggen met vaste liggers. Net als Imperia, waar we de vorige winter lagen, zijn dit havens die speciale aanbiedingen willen doen. We hebben beide havens aangeschreven met onze wensen en met de vraag wat e.e.a. gaat kosten. We hebben goede hoop op mooie aanbiedingen, maar rond zijn we nog niet.

De ene haven ligt aan de noordkant van het eiland en de andere aan de zuidkant. De zuidkant is het verste weg, dus daar hebben we een grove etappeplanning voor gemaakt. Vanaf hier (Sapri) kunnen we de zuidkant van Sicilië bereiken in 7 keer een vaardag. Tussen elke vaardag houden we dan nog steeds 3 à 4 dagen over om rond te kijken.

Daar kunnen we ook nog allerlei andere keuzes in maken, maar die winterhavens op Sicilië, die gaan we halen.

We wachten nu vooral nog respons van de jachtwerven die we hebben aangeschreven voor de reparatie van de buiskap, de kreunende stuurinrichting en het motoronderhoud.

Ach, de komende 14 dagen hoeven we nog geen knoop door te hakken.

12 Augustus

We zijn na een zeer rustige zee (bijna geen golven) aangekomen in Port di Cetraro. Je kan het eigenlijk geen dorp noemen want er zijn 2 restaurants te vinden en verder is er niets. Morgen gaan we met de electrische fietsjes naar een volgend dorp want daar is een Lidl :-) en wat meer te beleven. Havengeld €75

13 Augustus

Vandaag is het een bloedhete dag zonder wind. Vanmorgen beddengoed gewassen en met de fietsjes naar het volgend dorp gefietst. Er was echt niets te beleven. Wat een armoede en troosteloze aanblikken van de verwaarloosde huizen. Zijn maar meteen door gegaan naar de LIDL. Ik denk dat we vandaag wel 4 liter zweet hebben verloren en liters water gedronken om het lichaam op de juiste vochtgraad te houden. Uiteindelijk aan de andere kant van de klif nog mooie stranden ontdekt met leuke tentjes waar we heerlijk gezeten hebben.

Gisteravond hebben we de lekkerste  pizza “ever” gegeten met daarbij een prachtige rode wijn uit 2014. Ze hadden geen karaaf “ slobberwijn” dus werd deze wijn aanbevolen. Super! 

Vandaag ook de terugvlucht, 4 oktober naar Alicante, geboekt. Ook zijn we eruit waar onze boot de komende winterperiode gaat liggen. We hadden twee havens in Sicilië aangeschreven, één aan de noordkant en één aan de zuidkant. Beide kwamen met mooie aanbiedingen maar uiteindelijk bleek Marina Capo d’Orlando het goedkoopst. Ook konden we alvast wat afspraken over het onderhoud maken.

Nu nog een reisetappeplan maken om naar deze winterhaven te komen.

14 Augustus

Tijdens een was, die we gisteren draaiden, hoorden we de wasmachine bonken. De trommel was naar beneden gezakt. Oorzaak: we hadden de wasmachine te strak in de ruimte geplaatst. Bij het centrifugeren kon de wasmachine zijn krachten niet kwijt. De trommelophanging was afgescheurd aan de zijkanten van de machine. Roelf heeft de wasmachine eruit gehaald. De zijkanten konden gerepareerd worden door er houten balkjes ertegen aan te schroeven. Toen kon de ophanging weer gemonteerd worden en kon de machine weer worden teruggeplaatst.

Het gebruikte hout: met een haakse slijper heeft Roelf een strook hout weggezaagd achter de wasmahine die je toch niet zag. Deze klus duurde 4 uur.

15 Augustus

Vandaag hebben we de volgende haven in Vibo Marina gereserveerd. We vertrekken vroeg zaterdag want het is een vaartocht van een kleine 8 uur. Verder hebben we voor de zekerheid een fiat 500 voor 4 oktober gereserveerd voor €18 per week! Mocht onze auto na 5 maanden niet starten dan bellen we de ANWB en als hij naar de garage moet dan hebben wij vervangend vervoer. Verder een was gedraaid (met de gerepareerde wasmachine) en gewandeld langs de kustlijn. Heerlijk weer op een terras gezeten kijkend over de zee en de bergen.

16 Augustus

Boodschappen bij de Lidl gedaan en alle vooraden zijn weer aangevuld. We zijn met Oma en rugzak lopend (2 km) erheen gegaan zodat we beiden de Lidl in konden. Als we met de fietsjes zijn dan blijft er altijd 1 achter om bij de elektrische fietsjes te blijven.

17 Augustus

Na een lange vaartocht over een onrustige zee van 8 1/2 uur waren we blij dat we de haven van Marina Stella del Sud (Vibo Valentia) binnen vaarden. We zijn nog nooit zo hoffelijk ontvangen door de havenmeesters die ons hielpen met aanleggen.  Dat was de eerste keer dat we dat meemaakte dat ze vroegen of ze aan boord mochten komen om de mooringline voorop het schip vast te maken. Mooie haven met veel concurrentie. Havengeld is €53 per nacht als we 1 week blijven. Nou, daar hoefden we niet lang over na te denken. 

Tevens is er een groot feest gaande namelijk Ferragosto oftewel Maria Hemelvaart. Het dorp is versierd en morgen verlichten ze de haven met waxinelichtjes in de zee en er is natuurlijk vuurwerk. Verder zijn er vele marktkraampjes en het ziet er allemaal erg leuk uit.

18 Augustus

Heerlijk lang uitgeslapen en daarna een echt zondag ontbijt met croissanten en een eitje. De late middag hebben we benut om in de loungeruimte van de haven te zitten. Mooi ingericht en het deed ons denken aan een lodge in Afrika. Na het avondeten zijn we het dorp ingelopen. Het was ontzettend druk met heel veel eettentjes waar de rijen met wachtende mensen enorm waren. De avondtemperatuur was 28 gr. Op de boot was het beter te doen waar we op het water de processie van Maria voorbij zagen varen. Vele vissersbootjes volgden de boot waar Maria op stond en alle boten lieten hun misthoorn horen. Heel apart om dit mee te maken. Daarna genoten van het vuurwerk. Om 01:00 uur was alles weer afgelopen. Het was weer een prachtige dag.

19 Augustus

Vandaag alleen boodschappen gedaan en daarna in de Loungebar gezeten met lekker koel bierje en naar de zonsondergang gekeken. Later op de avond was er weer vuurwerk maar nu aan de andere kant van de haven.

20 Augustus

De boot schoongespoten omdat er allemaal zwarte vuurwerk roet op de boot is gekomen :-(

21 Augustus

We zijn naar het treinstation gelopen om naar het dorp Tropea te gaan. Aangekomen bij het station zien we geen kaartjesautomaat en het loket lag er vervallen bij. Gevraagd aan een wachtende dame waar we de treinkaartjes konden kopen zei ze: “In de trein”. Oké wij in de trein en krijgen meteen een boete omdat we geen kaartje hadden! Huh....de conducteur sprak geen Engels en met een vertaal appje op zijn telefoon vertelde hij dat we de kaartjes in een tabakszaak konden kopen. We waren €14,80 kwijt ipv €4,80. Nou ja, weer wat geleerd en de boete viel mee.
Een van de bekendste producten uit de teen van de Italiaanse laars zijn de grote, rode uien uit het kuststadje Tropea, dat op een hoge rots aan zee ligt.

Tropea is een gemeente in de Italiaanse provincie Vibo Valentia (Calabrië) met prachtig blauw zeewater. Een van de bekendste producten uit de teen van de Italiaanse laars zijn de grote, rode uien uit het kuststadje, dat op een hoge rots aan zee ligt. Het is een mooi vriendelijk dorp met veel restaurantjes, winkeltjes, nauwe straatjes en prachtige vergezichten. Tropea is bekend om zijn rode uien waar ze de heerlijkste gekaramaliseerde uienmarmalades van maken. Hmmmmm, lekker bij een kaasplankje. Ook worden de de uien in vele gerechten verwerkt. Lekker hoor!

IMPRESSIE FOTO’S

22 Augustus

De sluithandel van het dakraam van de bakamer van Roelf lag ineens los in de wasbak. Er lag geen briefje bij hoe dat zo gekomen was.

De handel was op het raam gekit en die kitlaag was losgelaten. Alles schoongemaakt met wasbenzine, losgekrapt en gelukkig hadden we 2 componentenlijm aan boord. Met een spanlband vastgezet en hopen dat het morgen goed vastzit.

23 Augustus

Zijn weer met de trein naar Tropea gegaan. Roelf heeft de app trenitalia gedownload zodat we online de treinkaarjes konden downloaden. Spannend vonden we dat. Hoe zou dat gaan in de trein? Nou, dat ging goed. Ze tikken het boekingsnummer in en Klaar... super handig. Onderweg hadden we een regenbui en toen we uit de trein stapten onweerde het. Na 10 minuten schuilen konden we verder het dorp in. De zon scheen weer volop. Heerlijk op een terras gezeten en wat gegeten. We hadden de trein van 21:00 uur terug naar Vibo Marina.

Temperatuur....32gr en geen zuchtje wind. 

24 Augustus

Altijd, als we op zeilreis zijn, zijn er momenten dat we graag iets willen kunnen printen. Je kan steeds vaker zonder papier, maar nog niet overal.
Per 01-09 start het nieuwe verzekeringsjaar van de boot. De havens willen dan een nieuwe polis zien. De winterhaven stuurt een contract en willen die retour met een handtekening en omdat onze elektronische "wallets" vliegtickets zoekmaken, willen we die ook op papier.
In Nederland dus de kleinste printer gekocht die we konden vinden en die meegenomen naar de boot. Daar lag ze steeds onderin een donkere kast. De printer was nog niet nodig.
Totdat... het contract van de winterhaven binnenkwam; uitprinten, ondertekenen, inscannen en opsturen. Ja, inscannen! Dat zou de kleine goedkope printer ook moeten kunnen. Dus mocht ze uit de kast.
Het instructieboekje was uiterst summier. Er zat ook een CD bij. De Macbook heeft geen CD-speler, maar ik heb bij de Action een losse gekocht. Die deed het gewoon! Op de CD stond zo goed als niets. Een programma dat van alles van het internet wilde halen. Ja, dat kan ook wel zonder CD!
Alles in de hele aansluitprocedure ging er vanuit dat je een WiFi thuisnetwerk hebt. Nu hebben we aan boord wel een eigen G4/WiFi router staan, maar hier in Vibo Marina zitten zitten we meestal direct op de haven WiFi (uitstekend systeem, voor het eerst in jaren een haven met een goede WiFi).
Nu kan er ook een USB kabel op de printer, dus die maar aangesloten. Software aangesloten en gedraaid. Die software gaat er dus vanuit dat de printer op het internet zit, maar dat was niet zo (want USB-kabel).
Een periode van moeizaam gepiel begon. Lang verhaal kort; niets hielp. Twee uur later maar eens naar hulp Googelen. Daar vond ik instructies die nergens in de printerverpakking stonden: SLUIT BIJ INSTALLATIE GEEN USB-KABEL AAN.
Weer iets geleerd. Hoe dan toch contact tussen Macbook en printer? Er is iets moois en nieuws dat WiFI-Direct heet. De printer zelf fungeert als een soort WiFi router waar je direct op kan inloggen.
Tenminste, als je het wachtwoord weet. Google bood weer uitkomst; druk tegelijkertijd op twee knoppen op de printer en hij print een instructie met een wachtwoord af.
Ingelogd en toen maar zonder printersoftware direct uit het MacSysteem de printer geïnstalleerd. De Mac riep nog Bonjour, maar bleek ook software te zijn en niet gewoon "goedendag".
Toen leek het erop dat de printer het zou moeten doen. Het pdf-je met de vliegtickets erbij gepakt.
Op PRINT gedrukt.
Tot mijn onuitsprekelijke vreugde kwamen de tickets uit de printer!
Gauw het contract uitprinten, voor de printer zich bedenkt.
Ik kan niet tegelijkertijd printen en op het internet zitten, maar dat is oplosbaar.
Na nog even doorgepield te hebben, bleek ik zelfs te kunnen scannen.
Nu ik zover ben, moet het volgens Google mogelijk zijn ook de USB-kabel in gebruik te nemen, maar daar ben ik mentaal voorlopig nog niet aan toe.

25 Augustus

Niets gedaan deze zondag. O ja, Roelf heeft 9 vellen van het contract geparafeerd en samengevoegd in een PDF. Morgen alles doorsturen naar de haven. Gaan vanavond uit eten bij Sapori Di Mare.

26 Augustus

Vandaag zijn we vroeg naar de weekmarkt gegaan. Het was behoorlijk warm en windstil. Phoe.....afzien. Veel groente en fruit gekocht. Daarna naar de slager en het vlees meteen gevacumeerd en ingevroren. 

27 Augustus

Vandaag zijn we met de bus naar Pizzo gereden.

Wikipedia schrijft: Pizzo (Siciliaans: pizzu) is het beschermingsgeld dat winkeliers in het zuiden van Italië aan de maffia moeten betalen. Winkeliers die dit weigeren, worden lastig gevallen, bijvoorbeeld door middel van brandstichting.

Mooi dorp wat bovenop een berg ligt met veel vergezichten, eettenten, terrassen een nauwe straatjes.

28 Augustus

Toen ik vanmorgen wakker werd, voelde ik het al een beetje. Na de koffie viel het niet meer te ontkennen. Ik had een aanval van werklust.
Normaal gesproken ga ik dan altijd in een rustig hoekje zitten om te wachten tot het weer over gaat. Maar ja, op en boot heb je altijd wel een lijstje met dingen die nog gedaan moeten worden. Dus, dacht ik, laat ik daar dan maar eens wat van doen.
Om te beginnen was er de stroomgenerator. Op Elba hadden we daar een nieuwe accu ingezet en bij het ankeren en toen we aan de boei lagen, hebben we aangenaam gebruik gemaakt van twee keer per dag een uurtje stroom maken voor de accu's. Alleen de laatste keer dat we dit wilden, sprak het display dat er te weinig accuspanning was om te starten. Toen stroom gedraaid op de motor van de boot en de generator op de ToDo lijst gezet.
Vandaag dus weer onder ons bed gedoken om naar alle accu's te kijken. De betreffende accu gemeten. Die stond op 11,7 volt i.p.v. boven de 12, dus die was niet meer opgeladen. De generator heeft een eigen accu met eigen acculader (vraag me niet waarom, er zal over nagedacht zijn). De lader zat aan een eigen 220-doos waarop geen spanning bleek te staan. Waarschijnlijk staat daar alleen spanning op als de generator draait, dacht ik. De lader aangesloten op en verlengsnoer naar op een ander stopcontact. Weer gemeten. Het bleef 11,7 volt; de lader deed het niet. Zaklamp erbij en een goed geïnspecteerd. Ik zag een zwart kapje. Dat eraf gehaald en eronder zat een zekering. Die, met veel moeite, eruit gewrikt en doorgemeten. Die was doorgeslagen. Op Elba hadden we extra zekeringen gekocht. Waar lagen die ook alweer.... Chris vond ze in de gereedschapsruimte.
Zekering verwisseld en ja, de accuspanning ging naar 12,2 volt. Nog niet veel, maar daar helpt geduld.
Tijdens het wachten maar naar de volgende ToDo; onze Nespresso machine (heel belangrijk!) wil ontkalkt worden. Een heel gedoe, maar wel een vaste procedure die inmiddels bekend is. We hebben nog potjes ontkalker die we in 2016 in Alkmaar gekocht hebben.
Daarna maar even op het dek zitten om het zweet te laten opdrogen. In de kajuit is het 35 graden.
Na twee uur opladen stond de accu op 13.0 volt. Tijd voor de afsluitende test. Lader aangesloten op de het eigen stopcontact, walstroom eraf en bij de generator op start gedrukt. Die startte weer. Nu de lader testen. Die deed niets. Ook nu stond er geen spanning op het stopcontact van de lader. Dat gebeurt niet vaak, dat er bij een defect twee componenten niet meer werken. Mogelijk heeft de kortsluiten (van waarschijnlijk de oude defecte accu) zowel de zekering van de lader opgeblazen als die van het 220 stopcontact.
Tja, waar gaat het snoer van dat stopcontact naar toe? Heeft die een eigen zekering? Waar dan?
Nou ja, genoeg voor vandaag. De accu kan nog wel een paar keer starten en de rest doen we wel als we straks twee weken in Capo d'Orlando zitten. Alles opruimen maar en het bed weer opmaken.
De aanval van werklust was helemaal gezakt. Tijd voor een biertje!

29-30 Augustus

Gisteren hebben we de voorraden aangevuld. Bij deze supermarkt hebben ze champagne, wijnen en sterke dranken voor veel geld te koop. Ik heb 1 foto kunnen maken en werd meteen “gesnapt” . No pictures.... ze hadden wijnen van €130 champagnes voor €900 en zie verder op de foto. 

Vandaag de vriezer ontdooid en de haven betaald. Tegenover ons is een paar dagen geleden een boot aangekomen die motorpech onderweg had. Ze hadden er uren over gedaan om in deze haven te komen omdat er bijna geen wind stond. Vandaag krijgen we een prachtig staaltje samenwerking te zien van een visser en de monteurs die de motorblok verwijderen uit deze zeilboot. Zie commentaar bij de foto’s.

We gaan morgenochtend vroeg uitvaren naar Porto Di Palmi. 

31 Augustus

Rustige aangename vaartocht over een spiegelgladde zee. Prachtige vergezichten op de altijd groene kustlijn. De havenmeester wachtte ons al op in zijn rubberboot bij de havenmond nadat Roelf had gebeld. Lieve kleine haven met veel stranden. We zijn uitgenodigd om 19:00 uur om Prosseco te drinken in hun open lougebar. Zal morgen foto’s maken van deze ruimte.

Onderweg foto’s richting Marina di Palmi